Verbroken cultuur bij WeWork Thailand: We braken een whiteboard en we kregen een rekening van $ 1.219

We werkten samen in WeWork Bangkok en braken per ongeluk een deel van een glazen whiteboard. Toen we het meldden en een rekening kregen, vroegen we om een ​​gedetailleerde facturering en vonden we iets interessants. Het is duidelijk dat de cultuur van WeWork wordt verbroken van de directiekamer tot aan de planken in de kamer.

Er zijn dus in het begin een paar disclaimers nodig. Allereerst heb ik geen specifieke bijl om te slijpen met WeWork. Integendeel, ik ben 18 maanden bij hen geweest (en onlangs vernieuwd met nog eens 12), had een speciale ruimte voor twee personen in WeWork Shenzhen voor een jaar en heb ook op verschillende WeWork-locaties in Singapore en Londen gewerkt. Als kleine influencer organiseerde ik zelfs twee netwerkevenementen en promootte WeWork zonder vergoeding. Ze hoefden me niet te betalen. Als vroege WeWork-klant was ik blij en hield ik van mijn coworking-ruimte.

Het is ook belangrijk op te merken dat ik vind dat we in het algemeen moeten betalen voor dingen die niet van ons zijn. Terwijl het breken van een glas in een restaurant of het breken van een vaas in een antiekwinkel twee totaal verschillende dingen zijn, is het vanzelfsprekend dat persoonlijke verantwoordelijkheid belangrijk is. Maar in een zakelijke omgeving, of het nu in een traditioneel kantoor of een co-workingruimte is, is het vooral belangrijk dat beide partijen volledig transparant en eerlijk zijn wanneer een reparatie moet plaatsvinden. Alleen dan kan er een bevredigend en professioneel resultaat zijn.

Afgezien van die disclaimers, laten we naar het verhaal gaan.

We werkten samen bij WeWork

Ik was onlangs in Bangkok voor de jaarlijkse DCBKK-conferentie voor leden van een locatie-onafhankelijke gemeenschap waar ik deel van uitmaak, de Dynamite Circle. Ja, er waren lezingen en maaltijden zoals op veel conferenties, maar dit kenmerkte een gesprek en kameraadschap met ondernemers aan de top van hun spel in veel verschillende sectoren.

Het is begrijpelijk dat ik een paar van mijn vrienden wilde verzamelen om te brainstormen en ideeën te delen om onze online bedrijven te laten groeien. Dus als WeWorker heb ik een vergaderruimte geboekt in een WeWork-ruimte in Bangkok. De mastermind-sessie verliep erg goed en we hebben geweldige zakelijke ideeën kunnen delen.

We braken het glazen whiteboard

De ruimte was erg beperkt. We boekten een kamer voor 6 personen en het bleek dat maar vier van ons erin konden passen. De opening tussen iemands rug en het glazen whiteboard was minder dan 30 cm (ongeveer een voet), zoals je op de onderstaande afbeelding kunt zien . En wat er dus gebeurde, was dat mijn vriend Bowen terloops zijn stoel achterover kantelde en tegen hem aan leunde tegen het whiteboard (hij dacht dat het gewoon een muur was) en hij een kraak hoorde. Oh nee, het was geen muur, het was een whiteboard van glas !!

Er zijn geen tekenen van waarschuwing of herinnering dat het whiteboard kwetsbaar is of niet leunt.

In mijn WeWork-kantoor thuis is het whiteboard ook gemaakt van glas, maar er is geen extra ruimte tussen de muur en het glazen whiteboard. Deze doet het echter!

We hebben gerapporteerd aan het WeWork Community Team

Nadat we ons realiseerden dat het glazen whiteboard kapot was, gingen we meteen naar de begane grond en informeerden het gemeenschapsteam hierover. We waren eerlijk over het incident, omdat we begrepen dat we een persoonlijke verantwoordelijkheid hadden om bij te dragen aan de reparatie of vervanging van het whiteboard. Daarom hebben we er alles aan gedaan om samen te werken met WeWork Thailand om het probleem zonder enige aarzeling op te lossen. Er werd mij verteld dat ik op de hoogte zou worden gehouden over de evaluatie van de schade en de vergoeding.

Dit was de eerste e-mail die ze me op 15 oktober 2019 stuurden.

En een maand later ...

We hebben een rekening van $ 1.219 dollar

Op 18 november 2019 ontving ik nog een e-mail van WeWork.

Merk op dat ik tussen 15 oktober en 18 november geen van hun updates over het incident heb ontvangen, om nog maar te zwijgen over hoe hun beslissing is genomen. Het is eerst een bericht en dan een rekening als deze:

Maar liefst 36.861, 50 THB (Thaise valuta) !!

Voor degenen die niet bekend zijn met de waarde van Thaise Baht, het bedrag was gelijk aan $ 1.219, 37 in USD, geef of neem de steeds veranderende wisselkoers.

Een ander ding dat het vermelden waard is, is dat er geen specificatie was en geen uitleg over de schade in termen van voorwaarden, alleen een "mooie" factuur. Ik was een beetje geschokt toen ik de rekening deelde met mijn vriend Bowen, die er niets van had. Hij nam het vanaf daar over.

We belden de leverancier van het glazen whiteboard

Het eerste dat Bowen deed, was een bezoek brengen aan die WeWork-ruimte en persoonlijk met de communitymanager spreken. Bowen mocht de kamer bezoeken voor inspectie en nam een ​​paar foto's van het beschadigde whiteboard. Gelukkig kwam hij erachter dat de fabrikant ThaiWhiteboard en zijn contactnummers op het whiteboard waren gestempeld en nam hij contact met hen op om de prijs te controleren.

Om een ​​lang verhaal kort te maken, het blijkt dat de totale kosten van het whiteboard, inclusief belasting en installatie, 15.000 Baht waren, ruim minder dan de helft van de 36.000 die we in rekening werden gebracht door WeWork Thailand.

We hebben om een ​​uitsplitsing van de factuur verzocht

De communitymanager stelde vervolgens voor dat mijn vriend met het operatieteam zou spreken omdat zij de leiding hadden over de algehele voorziening en de factuur. Toen de operationeel manager arriveerde, deelde mijn vriend zijn bevindingen en vroeg om de gespecificeerde rekening.

In plaats van mijn vriend te helpen, verwierp de operationeel manager het grof als een kwestie van vertrouwelijkheid en beweerde dat het factuurbedrag van 36.000 Thaise baht correct was en dat de hoge prijs te wijten was aan het product dat uit het buitenland werd geïmporteerd. Ze stond er ook op dat hun glazen whiteboards waren gemaakt van ultrahoogwaardig glas, wat anders was dan de typische glazen whiteboards die in de meeste kantoren worden gebruikt. Ongelooflijk, de manager beschuldigde mijn vriend zelfs van het opzettelijk misleiden van de fabrikant van het glazen whiteboard om een ​​lager citaat te krijgen.

Tot nu toe had de operationeel manager geweigerd enige moeite te doen om feiten te verifiëren of contact op te nemen met hun team. Ze bleef gewoon doorgaan met het weigeren en verwerpen van alle bevindingen die mijn vriendin met haar deelde, zelfs in die mate dat ze haar stem verhief en agressieve handgebaren maakte, in een open ruimte voor andere getuigen.

Wetende dat de discussie nergens toe zou leiden, belde mijn vriend de verkoper rechtstreeks op de luidspreker en bevestigde de bovengenoemde prijs van 15.000 Baht. De operations manager, dus onverwacht gekastijd en blootgesteld, stemde er stilletjes mee in om met hun bouwteam te spreken om ons een gespecificeerde rekening te bezorgen.

Toevallig is mijn vriend een financiële nerd. (Hij was een van de eerste leden van een bekende financieringsmaatschappij in Singapore.) Dus verdiepte hij zich echt in de uitsplitsing van de rekeningen.

We hebben iets heel interessants gevonden

De gespecificeerde rekening was absoluut ... interessant!

Ten eerste brachten ze 10.000 Baht (ongeveer $ 330 USD) in rekening voor verwijderings- en transportkosten, in tegenstelling tot het werkelijke tarief dat door de leverancier werd opgegeven, 2.000 Baht, wat een verschil is van 8000 Baht ten opzichte van wat WeWork ons ​​heeft gefactureerd. Waar speelde WeWork mee?

Vervolgens vermeldde een vervolgfactuur een "beheervergoeding" van 8500 Baht (ongeveer $ 280 USD), waarmee de kloof tussen de bovenstaande factuur en de oorspronkelijke 36.861 werd opgevuld. Maar ik vond dat mijn vriend Bowen, die sowieso al het beenwerk had gedaan, die managementvergoeding waarschijnlijk zelf zou moeten betalen! Grappen terzijde, dit was een beetje absurd.

Wat het eigenlijke glazen whiteboard betreft, het cijfer ligt veel dichter bij wat we hadden onderzocht, bij 16.500 Baht, maar dit bedrag was nog steeds onverklaarbaar hoger dan wat de verkoper had vermeld met 1.500 Baht. Maar goed, laten we een kleine overwinning vieren!

Mijn vriend blijft per e-mail corresponderen in wat ik beschouw als een vergeefse poging om WeWork Thailand reden te laten zien en ze vragen te laten beantwoorden zoals:

  • Waarom vraagt ​​WeWork vijf keer het markttarief voor het verwijderen en vervoeren van een whiteboard?
  • Waarom brengt WeWork bijna 50% van de kosten van het vervangende artikel in rekening voor "beheerkosten"?
  • Waarom zijn deze dure glazen whiteboards niet verzekerd?

Laatste gedachten

Op het moment van schrijven van dit artikel is het probleem niet opgelost. Maar het is een perfect voorbeeld van waarom WeWork op het meest basale niveau wordt verbroken, en waarom het 'wij' dat zo wordt aangeprezen door de nu in ongenade gevallen Adam Neumann niets anders is dan een loze belofte. Inderdaad, misschien kan een instructieve les worden getrokken uit de $ 6 miljoen die Neumann onlangs gedwongen werd terug te geven nadat hij in het geheim het merk 'We' had gedeponeerd en vervolgens aan zijn eigen bedrijf had verkocht. Het lijkt erop dat andere bedrijven de creatieve boekhouding hebben opgepikt die Enron een generatie geleden pionierde en Goldman Sachs veranderde in een kunstvorm in de aanloop naar de financiële crisis van 2008.

Terwijl we wachten op de definitieve oplossing van dit incident, heb ik een paar gedachten:

1. Waarom probeerde WeWork Thailand te profiteren van dit ongelukkige incident door ons een irrelevante beheersvergoeding (niet vermeld in de eerste factuur) in rekening te brengen, de verwijderings- en transportkosten zwaar te markeren en aanvankelijk te weigeren een gespecificeerde factuur te verstrekken waarvan zij beweerden dat deze " vertrouwelijke informatie"? We verwachten van een wereldwijd erkend merk als WeWork dat ze hun uiterste best doen om hun klanten te helpen bij het oplossen van een probleem, en in plaats daarvan hebben we een bedrijf dat probeerde te profiteren van het ongeluk van een klant. Dit maakte dat we ons nog slechter voelden, aangezien we erg openhartig en meewerkend waren over het incident.

2. Waarom is er, gezien alle negatieve pers die momenteel WeWork omringt, zo'n toondoofheid in wat een routinezaak moet zijn? Is dit het soort verhaal dat WeWork wil uitdragen? Is dit wat ze willen dat mensen horen? "Leun tijdens een vergadering tegen een van onze whiteboards en u krijgt misschien een hoge rekening zonder uitleg!" Wanneer u “Wij” in uw bedrijfsnaam heeft, heeft u een speciale schijnwerpers op uzelf geplaatst om te proberen samen te werken, niet tegen uw klanten.

3. Waarom was er bij WeWork Thailand zo'n gebrek aan fundamentele professionaliteit? In plaats van te bellen om de feiten van de zaak te achterhalen, of een kopie van de voorwaarden van de kamerhuur te presenteren in combinatie met een gespecificeerde factuur, koos WeWork ervoor om een ​​enkele regelitemfactuur te sturen zonder verdere uitleg. Er is een arrogantie en een gebrek aan empathie die door deze actie heen loopt die de grotere bedrijfscultuur aanspreekt.

4. Waarom stond de operation manager erop om in het openbaar onbeleefd te zijn tegen mijn vriend, inclusief het verheven van haar stem en het gebruik van dreigende handgebaren? Is het niet ironisch om jezelf een "WeWork-manager" te noemen terwijl je niet begrijpt dat "community" niet is gebouwd op het escaleren van een interactie, simpelweg omdat iemand die een rekening heeft ontvangen om een ​​specificatie heeft gevraagd?

Hoe de kwestie ook is opgelost, het is duidelijk dat de cultuur van WeWork wordt doorbroken van de directiekamer tot aan de planken in de kamer.

Even terzijde, ik wil mijn vriend Bowen bedanken voor het feit dat hij zijn tijd en moeite heeft gestoken in dit WeWork-incident en nooit opgeeft totdat we de waarheid hebben begrepen. Het is zijn houding die me heeft aangemoedigd om dit artikel te schrijven. Bedankt maat!

© Copyright 2024 | computer06.com