Moeten webdesigners code kennen? Compromis vinden in een moe debat

Moeten webdesigners elementaire HTML en CSS begrijpen? Het is een moe argument met twee kanten die weigeren toe te geven, waarom zou je het zelfs bespreken?

Het doel van dit artikel is niet om te bewijzen welke groep gelijk heeft, maar om te proberen aan te tonen dat beide partijen inderdaad geldige punten maken en om te zien of het analyseren van deze punten ons tot een compromis brengt waar beide partijen het over eens kunnen zijn.

Een hot topic

Een van onze artikelen van vorige week leidde tot verschillende opmerkingen over de implicaties in het hele stuk dat webontwerpers een basiskennis moeten hebben van de code die betrokken is bij het maken van een webpagina. Velen juichten deze suggestie toe, terwijl een gelijk aantal lezers van mening was dat het niet klopte.

Dit onderwerp is uitvoerig besproken op zowat elke designblog op internet. Het debat heeft twee verschillende kanten, waarvan de leden duidelijke lijnen hebben getrokken in het zand die waarschijnlijk nooit zullen worden overschreden.

Ik heb gelijk en je hebt het mis

Iedereen die van mening is dat het begrijpen van code niet nodig is voor ontwerp, weigert simpelweg de gedachte te koesteren dat deze opvatting verkeerd zou kunnen zijn. Evenzo kunnen ontwerpers met een sterk begrip van code er niet van overtuigd zijn dat ze er geen betere ontwerpers voor zijn.

"Of ontwerpers zouden code moeten kennen of niet, zo'n eenvoudig argument laat weinig ruimte voor compromissen."

Dus waar laat dat ons achter? We lijken in een onbeweeglijke patstelling te verkeren waarin beide partijen standvastig zijn. Het grootste probleem hier is dat er geen middenweg lijkt te zijn. Ontwerpers moeten code kennen of niet, zo'n eenvoudig argument laat weinig ruimte voor compromissen.

Het feit dat beide partijen zich zo stevig aan hun mening vastklampen, geeft echter aan dat elk belangrijke punten heeft die niet mogen worden bekeken. Vandaag zullen we proberen deze punten te respecteren en de ongrijpbare middenweg te vinden. Hopelijk kunnen we de discussie leiden tot een conclusie waar beide partijen zich ten minste gedeeltelijk op kunnen abonneren.

De staat van webontwikkeling

Gezien de aard van het debat ga ik ervan uit dat sommigen van ons begrijpen hoe websites zijn gebouwd en anderen niet. Met dit in gedachten, zal een eenvoudige definitie van termen een lange weg helpen om iedereen op dezelfde pagina te krijgen.

De snelle en vuile kern is dat HTML wordt gebruikt voor inhoud, CSS voor styling en JavaScript voor gedrag. Het volgende is een beetje te simpel, maar het weerspiegelt wel de algemene staat van hoe standaard webpagina's worden gebouwd.

"HTML wordt gebruikt voor inhoud, CSS voor styling en JavaScript voor gedrag"

Een typische pagina kan de tekst, links en zelfs primaire afbeeldingen bevatten die via HTML zijn ingevoegd, waarvan de structuur de hiërarchie voor het hele ontwerp biedt. HTML is het skelet van uw pagina.

Evenzo is CSS de skin van uw pagina. Hier worden de meeste esthetische keuzes gemaakt: kleuren, lettertypen en zelfs lay-out worden bereikt via CSS. Veel van waar een ontwerper verantwoordelijk voor is, wordt uitgevoerd met CSS, dus als een ontwerper iets over code moet weten, is dit een goed begin.

JavaScript is het optionele brein voor uw pagina. Als u mooie diavoorstellingen of andere dynamische functies wilt, is JavaScript vaak de beste manier om dit te doen. De laatste tijd is CSS3 geëvolueerd tot een gevoel dat in staat is om een ​​deel van de gedragsstorm van JavaScript te stelen, dus de regels zijn niet zo duidelijk als ze ooit waren.

Uw handel begrijpen

Ongeacht het type ontwerper dat u bent, het is moeilijk te beweren dat het voor uw carrière niet van vitaal belang is dat u probeert de aard te begrijpen van wat u creëert.

Goede printontwerpers weten alles van printen en de omliggende processen. Ze begrijpen de basisbewerkingen in vier kleurenpersen, hoe het papier op het advertentieformaat wordt gesneden en hoe dat verband houdt met de bestandsinstellingen, wat voor soort inkt beschikbaar is en hoe het wordt gemengd; het gaat maar door.

Zonder deze kennis kan een basislay-out worden gemaakt, maar echte professionals investeren de tijd en moeite om de processen achter de implementatie van een ontwerp te leren zodat ze er tijdens het ontwerpproces verantwoording over kunnen afleggen.

"Echte professionals investeren de tijd en moeite om de processen achter de implementatie van een ontwerp te leren."

Webdesigners krijgen op dit gebied vaak een gratis pas. Webtechnologie is ingewikkeld, dus het is niet realistisch om van een ontwerper te verwachten dat hij het begrijpt. Wat maakt het tenslotte uit hoe de achtergrondkleur wordt geïmplementeerd, zolang deze overeenkomt met de ontwerpspecificaties?

Is dit een copout of een legitiem argument? Moeten webdesigners echt weten wat er komt kijken bij het tot leven brengen van hun ontwerpen zoals printontwerpers dat doen? Als het kennen van het verschil tussen steunkleuren en proceskleuren u een betere printontwerper maakt, maakt het begrijpen van de rol, relatie en implementatie van de drie bovengenoemde technologieën u dan een betere webdesigner?

Ontwerpen voor het web

Het web is een zeer unieke vorm van media. Sommige projecten vragen om een ​​hoge mate van interactie, terwijl andere weinig meer zijn dan een digitale weergave van wat gemakkelijk gedrukte inhoud zou kunnen zijn (dit artikel bijvoorbeeld).

Als webdesigner heb je de taak om elk scenario te analyseren en een esthetiek te bieden die het beste past bij de doelen en gebruikers van de site. Een belangrijke vraag rijst of u dit al dan niet echt kunt bereiken zonder een basisbegrip van hoe het web werkt.

Stel dat u een mobiele site ontwerpt en uw klant wil de laadtijden laag houden. Als u weet waar CSS toe in staat is, kunt u eenvoudig een aantrekkelijk ontwerp maken waarvoor geen afbeeldingen nodig zijn. Als u echter niet zeker weet hoe haalbaar zoiets als een browseroverstijgende gradiënt is, dan heeft u een nadeel.

Hetzelfde geldt voor typografie. Misschien wilt u een uniek lettertype gebruiken voor een deel van de tekst dat live moet zijn, zou het niet helpen om de implementatie van @ font-face te begrijpen en wat u ermee kunt doen?

Scheiding van rollen

Een belangrijk deelargument in dit debat komt naar voren over het al dan niet volledig gescheiden zijn van de rollen van ontwerper en ontwikkelaar. Dit is een gebied waar beide partijen even legitieme argumenten hebben.

De separatisten zeggen dat webdesign en webontwikkeling twee totaal verschillende rollen zijn die zeer verschillende vaardigheden vereisen. Het is veel beter om creatieven uitsluitend te hebben voor ontwerp en techneuten uitsluitend voor codering dan te proberen de twee rollen in één persoon samen te voegen. Dit zou betekenen dat er teveel van één persoon nodig zou zijn en het project zou eronder lijden.

Inderdaad, veel grote bedrijven over de hele wereld behandelen hun webteams precies op deze manier, waarbij één groep zich toelegt op het maken van ontwerpen die vervolgens worden overgedragen aan een andere afdeling om er een live project van te maken. Dit is vooral nodig wanneer een project een hoog niveau van ontwikkelingsexpertise vereist, zoals met een Ruby- of PHP-applicatie.

“Niemand van ons kan aannemen dat hij één enkel formaat kent dat overal kan en moet worden toegepast op elk webdesignbedrijf.”

Kleine bedrijven en freelanceactiviteiten kunnen zich echter vaak niet meerdere teams van experts veroorloven. In deze scenario's is de eenzame superman die een project van begin tot eind kan doorzien een onschatbare hulpbron. Of je het nu leuk vindt of niet, zulke individuen bestaan ​​in feite, waarvan er vele opmerkelijk goed zijn in zowel ontwerp als ontwikkeling.

Als we dit deelargument met een open geest benaderen, denk ik dat we het er allemaal over eens zijn dat er omstandigheden zijn waarin het nuttig is om de rollen van ontwerper en ontwikkelaar apart te houden en andere scenario's waarin het beter is om ze samen te brengen. Niemand van ons kan aannemen dat hij één enkel formaat kent dat overal kan en moet worden toegepast op elk webdesignbedrijf.

De kern van het probleem

Het vinden van een compromis in het bovenstaande argument is een belangrijke stap. Als we het er allemaal over eens zijn dat er gevallen zijn waarin zowel het splitsen als het samenvoegen van de rollen van ontwerper en ontwikkelaar een legitieme structuur is, dan kunnen we misschien tot een algemene conclusie komen over de vraag of ontwerpers in het algemeen code moeten begrijpen.

Laten we elk argument analyseren om een ​​gemeenschappelijke basis te vinden. Het lot van de pure ontwerper is voor mij gemakkelijk te begrijpen omdat ik zo lang in dit kamp heb gezeten. Visueel ontwerp is ingewikkelder dan veel mensen het noemen. Er zijn te veel HTML- en CSS-jongens die ervan uitgaan dat ze er een moeten kunnen ontwerpen omdat ze weten hoe ze een site moeten bouwen. Net als coderen, is design niet iets waar je in kunt slagen zonder een fundamentele opleiding en verkenning van wat wel en niet werkt. Ontwerpers zijn niet alleen mensen met oog voor kleurenschema's, het zijn hoogopgeleide individuen die hard hebben gewerkt om de vaardigheden die ze bezitten op te bouwen.

De afhaalmogelijkheid hier is dat codeerders zonder ontwerpervaring waarschijnlijk geen zaken hebben die zich voordoen als ontwerpers. Evenzo mag een ontwerper zijn tijd niet besteden aan het hacken van slecht geschreven code.

Maar wacht, we hebben hierboven al besproken hoe een basisbegrip van code de ontwerper in feite beter kan voorbereiden om iets te maken dat past bij de doelen van de site. Dus waar laat dit ons achter?

Het compromis

Het gesprek hierboven lijkt misschien wat langdradig en overbodig, maar de logische stappen die we hebben doorlopen zijn belangrijk om ons op een punt te brengen waar we tot een conclusie kunnen komen.

Met geldige argumenten van beide kanten in gedachten, is een compromis veel gemakkelijker te bereiken. We kunnen nu zien dat degenen die denken dat ontwerpers code moeten begrijpen, er vaak niet om geven als de ontwerper degene is die de website daadwerkelijk codeert. Ze beweren eenvoudig dat, gewapend met de kennis van hoe de backend werkt, een geschikter ontwerp aan de voorkant kan worden gecreëerd.

'Soms helpt inzicht in de baan van iemand anders je beter te worden in die van jou.'

Het compromis is dan dat, hoewel sommige webontwerpers kunnen en zullen profiteren van het kunnen schrijven van code, deze vaardigheid misschien niet helemaal universeel nodig is bij alle webontwerpers. Dat is echter heel anders dan te zeggen dat ontwerpers de code die naar stylingsites gaat niet mogen begrijpen .

Hier is een belangrijk onderscheid. Ik begrijp bijvoorbeeld veel over hoe krantenpapier werkt. Ik begrijp de kwaliteit van het papier en de inkt en hoe dat zich verhoudt tot concepten zoals het gebruik van rijk zwart in plaats van puur zwart in mijn ontwerpen. Dat betekent echter niet dat ik naar buiten kan gaan om een ​​baan te krijgen als manager van de perskamer! Ik begrijp die aspecten van afdrukken die nodig zijn om van mij een betere ontwerper te maken. Soms helpt inzicht in de baan van iemand anders je om beter te worden in de jouwe.

Evenzo zou kunnen worden gezegd dat webontwerpers die aspecten van codering moeten begrijpen die hen betere webontwerpers maken. Met behulp van mijn eerdere voorbeelden kan men de flexibiliteit en beperkingen van @ font-face begrijpen zonder Paul Irish's Bulletproof Syntax te onthouden. U kunt ook begrijpen welke CSS3-effecten in welke browsers worden ondersteund zonder dat u de code kunt schrijven die nodig is voor een dergelijke implementatie.

Leg je wapens neer

Ik ben niet naïef genoeg om me voor te stellen dat elke lezer het met mijn conclusies eens zal zijn. Zoals ik hierboven al zei, zijn er verschillende die simpelweg weigeren de mogelijkheid te overwegen dat hun weg niet de enige manier is. Ik dring er echter bij ieder van u op aan na te denken in hoeverre we dichter bij het einde van dit debat komen met de hierboven gebruikte logica.

"Het is jouw taak om de informatie op te nemen die je ontwerpbeslissingen kan en moet beïnvloeden."

Waarom maakt het u uiteindelijk uit wie wat doet in een webdesignbedrijf zolang het eindproduct bevredigend is? Met dit doel voor ogen is een webontwerper die geen CSS uit zijn hoofd kan schrijven geen absolute vereiste, maar dat betekent niet dat hij niet van de haak is voor het begrijpen van de fundamentele aard van webontwikkeling en de tools die zal worden gebruikt om het ontwerp dat hij maakt te implementeren.

Of u nu applicatie-interfaces, reclameborden, websites of shampooflessen ontwerpt, u ​​heeft de verantwoordelijkheid om te begrijpen hoe uw ontwerp zal worden geïmplementeerd. Als je gretig genoeg bent om het proces goed genoeg te leren om het zelf te doen, is dat goed voor je. Zo niet, dan is het uw taak om de informatie op te nemen die uw ontwerpbeslissingen kan en moet beïnvloeden.

Gevolgtrekking

Samenvattend hebben we allemaal felle meningen over de vraag of alle webontwerpers de basis-HTML en CSS moeten begrijpen. Als we deze meningen echter lang genoeg terzijde schuiven om te beseffen dat beide kanten van het debat geldige punten bevatten, kan er misschien een compromis worden gesloten.

Als we alle ontwerpers aanmoedigen om hun vak te begrijpen en wat er komt kijken bij het tot stand brengen van hun creaties, hebben we allemaal een duidelijk akkoord. Leg je oordeel over het proces van anderen neer en pak een nieuwe mantra op: goede ontwerpers nemen weloverwogen beslissingen. Wie kan er tegen zo'n claim in gaan?

Laat hieronder een reactie achter en laat ons weten wat je ervan vindt. Is het waar dat webdesigners, net als drukkers, op zijn minst moeten proberen te begrijpen wat er met het ontwerp gebeurt nadat ze het hebben overgedragen? Maakt het uit of een ontwerper code kan schrijven zolang hij / zij begrijpt wat de gevolgen zijn van de invloed van huidige webtechnologieën op een ontwerp?