The Brutally Honest Tale of My First Web Design Meetup

U moet verbinding maken met de webdesigngemeenschap in uw omgeving. Dat is tenminste wat je blijft denken. Het is een van die items op de bucketlist die je altijd van plan bent te doen, maar die je nooit echt kunt nastreven. Als iemand die onvermoeibaar toegewijd is om u de primeur te geven over alles wat met design te maken heeft, nam ik de sprong voor u.

Ik onderzocht lokale bijeenkomsten van webdesigners, koos een groep, maakte de drive en sprak met echte mensen van aangezicht tot aangezicht over hun bezigheden in webdesign. Ik zal je door de hele ervaring leiden, inclusief dat onvermijdelijke deel waar je gewoon besluit niet te gaan, zodat je in mijn voetsporen kunt treden en iets soortgelijks in jouw omgeving kunt doen. Was het moeilijk om een ​​vergadering te vinden om bij te wonen? Was de hele ervaring een sociaal ongemakkelijke nachtmerrie? Raad ik het aan? Zal ik teruggaan? Lees verder om erachter te komen.

Ontdek ontwerpbronnen

De Web Design Community Rocks

Ik ben onophoudelijk gefascineerd door de webdesigngemeenschap die ik online heb gevonden via verschillende verkooppunten zoals bloggen en sociale media. Deze bloeiende en steeds groter wordende groep bestaat uit ongelooflijk getalenteerde individuen die allemaal bereid en enthousiast zijn om vrijelijk de dingen die ze hebben geleerd te delen, evenals de projecten die ze hebben gebouwd.

Toen ik in printontwerp was, was ik een van de twee jongens in een klein kantoor dat geïsoleerd was van de wereld. Als webdesigner voel ik me oprecht een onderdeel van iets groters en dank ik mijn hele carrière aan de gemeenschap. Ik bedoel dat op een heel letterlijke manier. Als je niet leest, word ik niet betaald. Als je niet schrijft, leer ik niets of genereer ik nieuwe ideeën.

Lokaal gaan

Aangezien ik zo dol ben op de wereldwijde gemeenschap van webontwerpers die bewust moeite doen om online verbinding te maken, heb ik de laatste tijd veel nagedacht over hoe ik moet worden aangesloten op mijn lokale gemeenschap. Ik woon in Phoenix, Arizona, de zesde stad van de Verenigde Staten. In zo'n uitgestrekte zee (nou ja, woestijn om nauwkeuriger te zijn) van mensen, zijn er zeker een paar kansen om gelijkgestemde individuen te ontmoeten en op een zinvolle manier bij te dragen.

Toen deze beslissing eenmaal was genomen, werd het tijd om er iets aan te doen. Mijn eerste instinct was om naar een soort conferentie te zoeken. Helaas bleek dat ik onlangs een stel had gemist dat al een tijdje niet meer rond zou rollen. Ik overwoog om zelf iets te beginnen, maar nogmaals, mijn connecties in de branche zijn van wereldwijde aard, dus ik wist niet precies hoe ik een meer gerichte onderneming moest benaderen.

Meetup.com

Uiteraard wendde ik me op dat moment tot die wijze, alwetende kennisleverancier die Google is. Ik wist niet echt waar ik moest beginnen, dus daar ging ik zitten, met mijn vingers op het toetsenbord wachtend tot de inspiratie toesloeg.

Helaas, om een ​​of andere reden die volledig onbekend was bij mijn bewuste zelf, kozen mijn hersenen ervoor om het volledig kunstmatige woord "meetup" uit de ether te trekken. Ik had waarschijnlijk naar deze term verwezen in een tweet of twee en had het opgesloten in de enorme verzameling vreemde dingen die ontwerpers vaak zeggen.

Google stelde natuurlijk niet teleur en zoals altijd voelde het de behoefte om me eraan te herinneren dat het inderdaad alles over mij weet, inclusief mijn locatie. Het allereerste resultaat was van een site genaamd Meetup.com en het beloofde me meetups in Phoenix te laten zien. Huzzah!

Een Meetup vinden

Aangezien Meetup niet weet wat ik voor de kost doe (ik weet zeker dat Google dat doet), was het aanvankelijke aanbod over de hele linie: steun Ron Paul, word lid van een singlesgroep, ga dansen bij The Tilted Kilt, enz Het verkleinen van de resultaten was eenvoudig genoeg, maar ik was sceptisch dat er zoiets zou zijn als wat ik zocht na het zien van deze eerste resultaten. Ik negeerde de half lege glazen houding, sjokte verder en ging op zoek naar 'webdesign' in Phoenix.

Mijn arbeid heeft inderdaad vruchten afgeworpen. Er werden zestien zoekresultaten gevonden, die bijna allemaal minstens gedeeltelijk relevant waren. Sommige, zoals de "Phoenix Magenta Users Group", waren veel te doelgericht naar mijn smaak. Anderen hadden de woorden "SEO Professionals" in de titel, een twijfelachtige zin waar ik waar mogelijk voor wegliep.

Maar stilletjes bovenaan de lijst stond de spreekwoordelijke "precies goed" kom pap: de eenvoudigweg getiteld "Web Design & Development Meetup Group", die eens per maand bijeenkomt. De volgende ontmoeting was toevallig over een paar dagen. Het lot had naar me gelachen.

Moet ik blijven of moet ik gaan?

Ik sloot me gretig aan bij de groep op de site om de vreemd geheime, geheime locatie voor de bijeenkomst te ontdekken. Ik verwachtte een lokale bar of restaurant, iets informeels en bekends zoals waar die dansende kiltdragers elkaar ontmoetten, maar in plaats daarvan was ik geschokt toen ik ontdekte dat deze specifieke groep elkaar ontmoette in een onopvallend kantoorgebouw achter een kleine landingsbaan (de wijze wijze onthulde dit in een magische driedimensionale Street View-kaart).

'Een heel klein feitje dat het fundament van deze hele onderneming dreigde te schudden: ik ben een introvert persoon.'

Toegegeven, dit klonk een beetje verkrachtend. Zelfs als het geen slechte list bleek te zijn die was ontwikkeld door een zieletende clown, leek het zeker een beetje formeler dan ik had verwacht. Plots realiseerde ik me iets dat mijn denkproces tot nu toe volledig was omzeild, een klein feitje dat het fundament van deze hele onderneming dreigde te schudden: ik ben een introvert persoon.

Online zijn wij nerds vet. We tieren, jubelen, vormen vriendschappen, creëren vijanden en gedijen achter de vreemde balans van openheid en anonimiteit die alleen het web kan bieden. Persoonlijk zijn we nogal verlegen en totaal ongemakkelijk als we omringd zijn door onbekende gezichten die de intentie hebben om met ons te communiceren.

Zoals te verwachten, ben ik gek geworden. Het hele ding zou ongemakkelijk en vreselijk worden, zei ik tegen mezelf. Ik zal echter iets anders vinden, het is niet alsof ik het idee helemaal laat vallen (ik was).

De kip steekt de weg over

De avond van de meetup kwam. Mijn vrouw vroeg of ik naar 'dat designerding' zou gaan dat ik had genoemd, ik mompelde een werkgerelateerd excuus om me te onthouden. Work is een trouwe vriend die je uit allerlei sociale evenementen zal halen.

Ze vertrok toen naar de sportschool en liet me rennen naar die altijd verleidelijke minnares waar ik altijd naar kijk als mijn vrouw vertrekt, Lynda. Toen gebeurde er iets vreemds. Ik heb geen enkele tutorial over webontwerp bekeken. In plaats daarvan pakte ik mijn sleutels en voordat ik het wist, liep ik naar het eerder genoemde griezelige kantoorgebouw dat ongetwijfeld het laatste gebouw zou zijn waar ik ooit binnenkwam.

De Meetup

Google Maps bracht me rechtstreeks naar de locatie van de meetup, die inderdaad afgelegen genoeg was om mijn gezonde gevoel te tintelen. Gelukkig zag ik bij het optrekken een paar jongens van mijn leeftijd het gebouw binnenlopen. Ik zou zeker hun geschreeuw horen als het monster uit King's roman binnen zou wachten. Nadat ik voldoende minuten had gewacht om ervoor te zorgen dat ik niet onhandig vroeg zou zijn, verzamelde ik mijn moed, nam ik afscheid van de wereld en liep ik naar binnen.

Binnen vond ik een paar mensen rond een vergadertafel. Ik begroette hen en zocht naar mijn naam op een inlogvel, wetende dat het er niet zou zijn omdat ik pas op de parkeerplaats had gereageerd. Gelukkig vonden ze het nodig om me niet uit het pand te werpen voor de faux pa en hadden ze zelfs wat lege ruimtes voorbereid voor mijn soort.

"Het grootste deel van de groep leek ook Ubuntu-gebruikers te zijn, als een levenslange Mac-evangelist heb ik me nog nooit zo mainstream gevoeld."

Toen iedereen was aangekomen, waren er in totaal ongeveer vijftien mensen. Er was een breed spectrum van leeftijden, een paar jongens die computers gebruikten sinds toetsenborden en muizen voor het eerst op het toneel verschenen en een paar jonge jongens om niet onder de indruk te zijn van dergelijke uitspraken. Het was voorspelbaar dat vrouwen in de minderheid waren met slechts twee aanwezigen, hoewel één in feite de moderator van de groep was.

De dresscode bestond niet bij de meeste in spijkerbroeken en een paar in een standaard cargo-short voor computerjongens (de winter in Phoenix is ​​prachtig). Een voorlopige lijst van gespreksonderwerpen werd uitgedeeld en de rest van de avond prompt genegeerd en de bijeenkomst begon met de verplichte introductie op de basisschoolstijl: mijn naam is x en ik doe y.

Hoewel de dame die de groep oprichtte een ontwerper was zoals ik, waren de meeste aanwezigen ontwikkelaars: PHP, Rails, .NET; alle grote spelers waren vertegenwoordigd. Aangezien ze allemaal ontwikkelaars waren, leek het grootste deel van de groep ook Ubuntu-gebruikers te zijn, als een levenslange Mac-evangelist heb ik me nog nooit zo mainstream gevoeld.

De discussie

De meetup zou negentig minuten duren: 18.30 tot 20.00 uur. Na de eerste beleefdheden stelde een nieuwe man, een van de oldtimers, een vraag en werd het gespreksonderwerp voor de nacht gekozen. De volgende dertig of veertig minuten waren een waas. New Guy was een programmeur, geen webontwikkelaar. Hij had een app-idee waar hij ons niets over kon vertellen (maar uiteindelijk wel deed) dat hij wilde omzetten van een desktopplatform naar een web-app, zo verzamelde ik.

"De weinige ontwerpers in de kamer begonnen hun interesse te verliezen en gingen voor entertainment naar hun iPhones en iPads."

Een van de jonge jongens greep de kans en domineerde het gesprek het grootste deel van de avond. Elke mogelijke programmeertaal voor het web werd uiteengezet, er werden suggesties gedaan, acroniemen werden nauwkeurig gedefinieerd en kregen historische achtergrond, en het ging maar door terwijl de weinige ontwerpers in de kamer hun interesse begonnen te verliezen en zich op hun iPhones en iPads richtten voor entertainment.

Dat is natuurlijk het probleem met het plaatsen van ontwerpers in dezelfde ruimte als ontwikkelaars. Onze werelden zijn zo dichtbij dat we lijken alsof we samen moeten gaan, maar ver genoeg van elkaar verwijderd zodat de vergaderingen beide kanten het gevoel kunnen geven dat we buitenaards zijn. Op dat moment had ik vast besloten dat mijn experiment met de samenleving was mislukt. Leuk geprobeerd, maar ga terug naar je bureau, vuile kluizenaar.

The Tides Turn

Uiteindelijk begonnen de moderator en een andere verveelde ziel het onderwerp weg te leiden van de uiterst geheime webapplicatie en de geschiedenis van WAMP naar iets dat mijn oren opvrolijkte. Iedereen begon te praten over hun ontwikkelomgeving: apps, tools, etc. die ze gebruiken voor hun werk. Op dit punt kon ik niet anders dan meedoen, want ik heb elke teksteditor, IDE en FTP-app geprobeerd.

"Ik heb de ervaring opgedaan en heb er intens van genoten."

Vanaf hier keerde het gesprek op de een of andere manier naar mijn absoluut favoriete onderwerp: CSS. Voordat ik het wist, hadden we in plaats van de tweepersoonsdialoog van daarvoor een levendige groepsdiscussie over de verdiensten van CSS-preprocessors en hoe MINDER, Sass en Stylus van elkaar verschillen. Als iemand die vanuit huis werkt en zelden de kans heeft om echt over dit niveau van nerdery te praten in een live setting, heb ik de ervaring opgedaan en er enorm van genoten. Dit was echt een onderwerp waar ik op dit moment echt in geïnteresseerd ben en het was geweldig om anderen in mijn omgeving te ontmoeten die hetzelfde voelden.

Voordat ik het wist, hadden we geen tijd meer, net toen de vergadering goed begon te worden. Een paar mensen gingen daarna bier drinken, maar ik had een lange rit en een ijsdate met mijn vrouw, dus ik nam afscheid en ging naar huis.

Zal ik opnieuw gaan?

Dus daar heb je het, het ongetwijfeld uitgebreide verhaal van mijn eerste meetup voor webdesign. Ik ben er zeker van dat je ervaring zal variëren, maar ik hoop dat dit je op zijn minst enig inzicht geeft in hoe je een groep kunt vinden en wat je kunt verwachten.

Laten we beginnen met een paar van de harde realiteiten. Tenzij je een mooi gerichte groep vindt, zul je ongetwijfeld merken dat niet iedereen onderwerpen wil bespreken die je op afstand interessant vindt. Je blijft vaak achter in de hoop dat je geluk zal veranderen of het gesprek krachtig zal leiden naar waar je het wilt. Ook zullen er ongetwijfeld een of twee mensen zijn die proberen het gesprek te domineren tot ergernis van de groep als geheel. Als je die persoon niet kunt identificeren, ben jij het waarschijnlijk.

"Gratis advies, intellectuele gesprekken en professionele kansen maken lokale ontmoetingen tot een ongelooflijk waardevolle bron die je gek zou zijn om te laten liggen."

Nu de goede dingen. De mensen die naar deze dingen komen, zijn het soort mensen dat waarschijnlijk veel op jou lijkt: ze willen echt contact maken met anderen die houden van wat ze leuk vinden. Bijgevolg zult u merken dat de meeste aanwezigen echt aardige mensen zijn die meer dan bereid zijn om in gesprek te gaan, vragen te beantwoorden en u op elke mogelijke manier te helpen.

Verder is het vormen van beroepsverenigingen in uw omgeving een positieve zaak, niet alleen vanuit sociaal oogpunt, maar nog belangrijker vanuit een professioneel oogpunt. Een paar van de aanwezigen in mijn meetup waren zelfs op zoek naar mensen om partnerschappen in te huren of aan te gaan.

Gratis advies, intellectuele gesprekken en professionele kansen maken lokale ontmoetingen tot een ongelooflijk waardevolle bron die je gek zou zijn om te laten liggen zonder op zijn minst snel te stoppen om te zien of het iets voor jou is. Ondanks het feit dat ik halverwege de bijeenkomst had besloten om nooit meer aanwezig te zijn, merk ik dat ik al uitkijk naar de volgende bijeenkomst en zelfs overweeg een eigen bijeenkomst te beginnen.

Uiteindelijk raad ik je ten zeerste aan om het ook een kans te geven. Het is misschien niet het beste wat je ooit hebt gedaan, maar het heeft een goede kans om je te verrassen en om te zetten in een door en door plezierige onderneming.

Vertel ons uw verhaal

Nu je mijn spreuk hebt gehoord, is het tijd om naar binnen te gaan. Heb je ooit een soort webdesign-bijeenkomst bijgewoond? Goed of slecht, we willen het verhaal horen. Laat hieronder een reactie achter en vertel ons alles over uw ontmoeting.

Als je er nog nooit bent geweest, heeft dit bericht je dan aangemoedigd om het te proberen? Wat houdt je tegen?