Design Dilemma: Bang om iemands carrière te starten

/2018-11-15 18:00:36/
Wilson
/Bedrijf/

Wanneer ik een bericht ontvang waarin ik om hulp vraag bij een dilemma, probeer ik eerst de achtergrond van de persoon te onderzoeken. Als ze een online portfolio hebben, controleer ik hun werkvoorbeelden. Als ze een LinkedIn-profiel hebben, kijk ik naar hun ervaring. Het is de beste manier om advies te geven dat niet onder hun ervaringsniveau ligt, en vermijd beledigend over te komen.

Helaas is wat ik soms vind teleurstellend en schokkend. Het is hetzelfde gevoel dat je krijgt als je een Playboy-tijdschrift uit de jaren 60 op een rommelmarkt vindt en je realiseert je dat de middenvelder je grootmoeder is.

Verken Envato Elements

Het dilemma

Afgezien van het feit dat oma nogal een 'hottie' was in haar jonge jaren, onthulden verrassingen soms iets dat nog schokkender was. Dus, doe met ons mee terwijl we ons verdiepen in een andere schokkende verrassing Design Dilemma, die helpt bij het beantwoorden van uw vragen, vragen en zorgen over de duistere wereld van design.

Serita G. reageerde op mijn plaatsing van een Design Dilemma-artikellink op een AIGA-hoofdstukgroep op Facebook en stelde een populaire vraag die afgestudeerden vaak stellen; "Hoe vind ik klanten?"

Ik antwoordde met een lange post op de thread over zelfpromotie en marketing, alleen om een vervelende reactie te krijgen, waarbij ik alle punten die ik had gemaakt beargumenteerde. Ik somde een deel van mijn ervaring op als studio-eigenaar in NYC en hoopte dat ze haar tirades zou stoppen en naar mijn advies zou luisteren. Ze wist het niet.

'Ze ging kapot en gaf toe dat ze bang was om het te proberen. Ik heb dit eerder gezien en probeerde haar een peptalk te geven, maar ze werd alleen maar bozer en belediger. '

Ik kende veel mensen in dat hoofdstuk zoals ik daar onlangs had gesproken en ontving een privébericht van een vriendin, waarin ze me vertelde me niet te mengen in een woordenoorlog met deze vrouw, aangezien ze zes jaar geleden was afgestudeerd en altijd op designgroepen was verschenen of bij ontwerpevenementen, ruzie met mensen over de industrie en zakelijke praktijken.

Niet iemand die afstand nam van een jonge ontwerper, op zoek naar hulp (zelfs met een slechte houding), ik vroeg haar waarom ze zo ruzie maakte met professioneel advies terwijl ze geen ervaring had. Ze stortte in en gaf toe dat ze bang was om het te proberen. Ik heb dit eerder gezien en probeerde haar een peptalk te geven, maar ze werd alleen maar bozer en belediger.

Waarom zou iemand vier jaar kunstacademie doorlopen (en er $ 40.000 + voor betalen), maar niet echt het veld willen betreden? Misschien zijn de horrorverhalen die we voor de lol vertellen en sites als Clients From Hell angstaanjagender?

Hoe kunnen jonge ontwerpers zakendoen leren?

Helaas zijn veel kunstacademies diplomafabrieken geworden in plaats van studie- en toewijding aan creativiteit. Online cursussen en 'instituten' met winstoogmerk leren software, maar geen echte ontwerpvaardigheden. Zelfs gevestigde kunstacademies schuwen het onderwijzen van professionele praktijken en blijken het type freelancers te verachten dat door professionele ontwerpers wordt veracht voor het verlagen van tarieven en het vervuilen van respect voor andere ontwerpers (ooit een potentiële klant ontmoet die klaagt over hoe de laatste ontwerper een project verpestte?) .

Hoewel Serita's vraag terecht was, maakte haar angst haar tot verstandige oplossingen omdat ze bang was om ze te implementeren. Als zij, evenals andere studenten, werden opgeleid om te overleven als ontwerper, zou dit vertrouwen in hen opbouwen, waardoor ze hopelijk hun angst zouden verminderen voor wat een zeer moeilijke onderneming is.

Waarom is er zoveel angst?

We zitten in een ongereguleerd, onbeschermd en verkeerd begrepen beroep. Kunstacademies geven vaak geen professionele praktijken, omdat de meeste creatievelingen de leerlingen niet konden vertellen hoe ze door moesten stoten, zoals de docenten deden. Ik heb gesproken met een aantal mensen die zijn ingehuurd om cursussen voor professionele praktijken te geven en ze zijn daar meestal niet voor gekwalificeerd, maar schoolbestuurders weten niet welke vereisten men nodig heeft om dergelijke dingen te leren en vooral: hoe moeilijker je de industrie maakt geluid voor studenten, hoe meer mensen afhaken en nieuwe carrières vinden en manieren om collegegeld uit te geven.

"De meeste studenten denken dat ze als geëerde gasten zullen zitten, ongestoord achter hun computer zitten, ontwerpen, " vapen "en naar muziek luisteren."

Zelfs na tientallen jaren ervaring, is er altijd een nieuwe klant die ons voor de gek houdt als het gaat om het runnen van een professioneel bedrijf. Het zal nooit veranderen. Klanten komen met nieuwe eisen, nieuwe redenen om niet te betalen en nieuwe excuses voor een enorme reikwijdte. Dit zijn de horrorverhalen die creatieven graag delen op internet en op bijeenkomsten. Is het een wonder dat jonge ontwerpers die net beginnen bang zijn? Alleen al het lezen van een paar passages over Clients From Hell zal de levenskracht van de meest ervaren professional verdorren.

Toen ik in New York woonde, gaf ik bij het betreden van het beroep een lezing van twee uur aan senioren op kunstacademies van de verschillende scholen in de stad. Het was onvermijdelijk dat drie of vier studenten in tranen naar de decaan van studenten zouden rennen en klagen dat geen enkele leraar hen ooit had verteld hoe moeilijk het zou zijn om in het veld te werken. Mijn gesprekken omvatten niet alleen freelance, maar ook de situaties die zich voordoen in power-plays op kantoor. De meeste studenten denken dat ze als geëerde gasten zullen zitten, ongestoord achter hun computer zitten, ontwerpen, 'vapen' en naar muziek luisteren. Ik lach nog steeds als een student me vertelt dat het zo is bij ontwerpopdrachten.

Ik heb veel te veel onjuiste ideeën gehoord van studenten en pas afgestudeerden over hoe gemakkelijk het voor hen zal zijn om het veld te betreden en de volgende drie weken zullen ze creatief directeur worden.

'O, ik zal gewoon een agent halen om me werk te brengen', zei een student.

'Mensen zullen me via mijn website vinden', zei een ander.

"Mijn school heeft een plaatsingscentrum / prikbord", antwoorden te veel studenten.

Wie is de schuldige?

Waarom zijn jonge creatieven van mening dat het betreden van de industrie een sprong door een veld met bloemen en gratis flesjes 'dub' is of doodsbang wordt bij het vooruitzicht de 'gemakkelijk te leggen', veilige, warme kunstacademiekamers te verlaten voor de horrorwereld die achter de deur lag? Vanwege wat wij, vertellen de ervaren professionals hen. Je wilt bemoedigend zijn, maar tegelijkertijd wil je dat ze slagen en de industrie niet slepen met 'pie-in-the-sky-thinking'.

De trieste waarheid is dat afstuderen aan elke school, op elk gebied geen garantie is voor een gemakkelijk leven of zelfs maar een baan vinden. Als Serita te bang is om de eerste stap te zetten in het door haar gekozen studiegebied, zal ze iets anders moeten vinden of, zoals mijn vriend me vertelde toen hij me waarschuwde om betrokken te raken bij een discussie met haar, blij te zijn met haar baan als serveerster … Zoals klantenservice is er makkelijker of aangenamer!

Stuur ons uw dilemma!

Heeft u een ontwerpdilemma? Speider Schneider beantwoordt persoonlijk uw vragen - stuur uw dilemma naar [email protected]!